Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήταν ζευγάρι Ιουδαίων και καταγόταν από τον Πόντο. Κατοικούσαν στην Κόρινθο και εξασκούσαν το επάγγελμα του σκηνοποιού. Ήσαν δε άνθρωποι ενάρετοι και ευσεβείς.
Για το ζεύγος αυτό υπάρχουν πληροφορίες κυρίως στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Κλαυδίου (41-54 μ.Χ.) (τον οποίο μαρτυρά ο βιογράφος Σουετώνιος) αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Ρώμη όπου έμεναν, και να έλθουν στην Κόρινθο. Αν η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας ήταν ήδη χριστιανοί όταν εκδιώχθηκαν από τη Ρώμη, δεν μαρτυρείται. Το γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος έμεινε μαζί τους στην Κόρινθο, σημαίνει και αποδοχή της χριστιανικής τους πίστης. Κατά μία άποψη, η οποία διατυπώνεται στο συναξάρι της 13ης Φεβρουαρίου, βαπτίσθηκαν από τον Παύλο στην Κόρινθο.
Όταν ο απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του.
Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός και σωτήριος λόγος του απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του.
Όταν ο Απόστολος Παύλος ήλθε στη Νικόπολη της Ηπείρου, απέστειλε από εκεί στο νησί της Λευκάδος το συνεργάτη του Απόστολο Ακύλα.
Ο νέος κήρυκας της πίστεως αποβιβάσθηκε στο τότε ρωμαικό λιμάνι, που εξυπηρετούσε την επικοινωνία με τον Αμβρακικό, στη σημερινή παραλία του Αη – Γιάννη. Σε ένα σπήλαιο της παραλίας, λόγω του χειμώνος, ο Άγιος Ακύλας συγκέντρωσε το πλήθος των ανθρώπων, που εποθούσαν να διδαχθούν τη νέα διδασκαλία.
Σύντομα ο Άγιος Ακύλας ανεχώρησε από τη Λευκάδα για την Έφεσο και τον διαδέχθηκε ο Απόστολος Ηρωδίων.
O απόστολος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Έτσι λοιπόν, οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα εργάσθηκαν για την διάδοση του λόγου του Κυρίου και με τη μεγάλη τους πίστη στον Χριστό επιτέλεσαν πολλά θαύματα.
Δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για το τέλος τους. Βάσιμη είναι η άποψη ότι κοιμήθηκαν εν ειρήνη, ενώ μερικοί συναξαριστές αναφέρουν ότι αποκεφαλίστηκαν από τους ειδωλολάτρες.
Στην Αγία Γραφή ο Απόστολος Παύλος αναφέρει για αυτούς "Χαιρετισμούς στην Πρίσκιλλα και στον Ακύλα, τους συνεργάτες μου στο έργο του Ιησού Χριστού. Διακινδύνεψαν τη ζωή τους για χάρη μου και τους ευχαριστώ, όχι μόνο εγώ, αλλά κι όλες οι εκκλησίες των εθνών". Δεν υπάρχουν σαφείς μαρτυρίες για το τέλος τους, μερικοί όμως συναξαριστές αναφέρουν ότι αποκεφαλίστηκαν από τους ειδωλολάτρες.
Η μνήμη τους εορτάζεται στις 13 Φεβρουαρίου (επιπλέον, στις 14 Ιουλίου μόνο του Ακύλα).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χριστὸν ἀγαπήσαντες καὶ φωτισθέντες τὸν νοῦν, τὴ πίστει ἐνούμενοι καὶ συζυγία σεμνή, Ἀκύλας καὶ Πρισκίλλα ἤσαν μὲν προεστῶτες ἐκκλησίας κατ’ οἶκον, Παύλου δὲ τοῦ φωστῆρος συνεργοὶ καὶ προστᾶται. Διὸ αὐτοὺς τιμήσωμεν καὶ μιμησώμεθα.
Πράξ. 18,1 κ.ε.
Γλαβίνας Απόστολος, Οι Διωγμοί κατά της Εκκλησίας στην προκωνσταντίνεια εποχή, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1992, σελ. 24: "Η μαρτυρία αυτή [ενν. του Σουετωνίου] μας επιτρέπει να υπογραμμίσουμε 1) ότι τουλάχιστο εκείνη την εποχή στη Ρώμη γνώριζαν μόνο τους Εβραίους και σ' αυτούς συγκατέλεγαν και τους Χριστιανούς, 2) ότι στη Ρώμη υπήρχαν Χριστιανοί".
ΘΗΕ, τόμ. 10 (1967), στ. 588.
Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόμ. Β΄-Φεβρουάριος, έκδ. 8η, Αθήναι 2004, σελ. 332.
Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), Μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα, Βιβλική Εταιρεία, Αθήνα 1997, σελ. 231.
Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόμ. Β΄-Φεβρουάριος, ό.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου